ในขณะที่ศูนย์เพาะพันธุ์ทำงานเพื่อรักษาสายเลือดบริสุทธิ์ของจระเข้คิวบาไว้ ในป่า การแบ่งระหว่างสายพันธุ์เริ่มขุ่นมัวมากขึ้นทุกที
นอกจากผืนดินที่ยื่นเข้าไปในแอ่งน้ำแล้ว จระเข้ตัวเมียตัวหนึ่งแหวกแนวตลิ่ง สันกระดูกบนหลังของเธอมีรอยหยักเหมือนคลื่นไฟฟ้าหัวใจ สายตาของเธอจับจ้องไปที่ชายโชกเหงื่อหกคนที่ยืนอยู่ในครึ่งวงกลมอย่างจับจด จับไม้ค้ำซึ่งสูงเป็นสองเท่า ขณะที่ยุงโคจรรอบหมวกฟางของพวกมัน ชายอีกคนหนึ่งทำงานอย่างรวดเร็วด้วยจอบ ปรับระดับหญ้าแห้งของรังของเธอและเคี้ยวดินจนกระทั่งเขาพบลูกที่ยังไม่เกิดของเธอซึ่งเพิ่งวางเมื่อสามวันก่อน จระเข้กระทืบและพุ่งไปข้างหน้า แต่ชายสองคนยกอาวุธขึ้น พร้อมที่จะทุบจมูกอย่างแรงหากเธอเข้าใกล้
เธอจมลงไปในขณะที่ชายคนหนึ่งที่อยู่ตรงกลางฝูงชนกำลังบรรจุไข่สองสามโหลของเธอและชุดที่สองจากรังในบริเวณใกล้เคียงลงในถังพลาสติกเพื่อกันกระแทกระหว่างชั้นดิน ที่ด้านบน เขาวางไข่สี่ฟองสุดท้าย ซึ่งแต่ละฟองจะมีขนาดเท่ามะม่วงลูกเล็กๆ พวกเขารู้สึกเหมือนหินอ่อนที่ไม่ได้ขัดเงาและมีรอยบุบขนาดใหญ่ จระเข้คิวบาตัวจิ๋ว ( Crocodylus rhombifer ) ข้างในนั้นตายไปแล้ว— เยื่อหุ้มเซลล์เสียหายมากเกินไป — แต่ตัวอื่น ๆ ถูกกำหนดให้อยู่ในห้องฟักไข่ ซึ่งเครื่องปรับอากาศที่ส่งเสียงดังตลอดเวลาหวังว่าอุณหภูมิจะคงที่ หากทุกอย่างเป็นไปตามแผน ภายใน 75 วัน ลูกฟักไข่จะโผล่ออกมาและช่วยเลื่อนเข็มในการอยู่รอดของC. rhombifer
การอนุรักษ์จระเข้คิวบาเป็นหนึ่งในลำดับความสำคัญอันดับแรกๆ ของฟิเดล คาสโตรหลังจากที่เขาขึ้นสู่อำนาจในปี 2502 เพียงไม่กี่เดือนในการปกครองของเขา เขาสั่งให้สร้าง Criadero de cocodrilos, Ciénaga de Zapata—หรือ Zapata Swamp Captive Breeding Facility—กลุ่มสระน้ำ ปากกาบล็อกคอนกรีตเรียงเป็นแถว และอาคารชั้นเดียวแคบ ๆ สองหลังแยกเป็นสำนักงานและพื้นที่ทำงานขนาดเล็กสำหรับพนักงาน ซึ่งอยู่ห่างจากฮาวานาไปทางใต้ 2 ชั่วโมงครึ่ง คาสโตรมักชอบพื้นที่ป่าและสิ่งต่างๆ นักประวัติศาสตร์ด้านสิ่งแวดล้อม Reinaldo Funes-Monzote แห่งมหาวิทยาลัยฮาวานากล่าว ไม่ว่าเขาจะหวงแหนสายพันธุ์เฉพาะถิ่นเพราะพวกมันเข้ากับความรู้สึกอ่อนไหวเหนือธรรมชาติของเขา หรือเขาเกี่ยวข้องกับพลังงานที่ไม่เชื่องของพวกมัน หรือเขาเพิ่งรู้ซึ้งถึงคุณค่าโดยธรรมชาติของสัตว์ป่าก็เป็นสิ่งที่เดาได้ แม้ว่าจระเข้จะต้องกลายเป็นความภาคภูมิใจของเขาในบางช่วงหนึ่ง—ในที่สุด เขาก็พัฒนานิสัยชอบให้ของขวัญแก่พันธมิตรต่างชาติ ไม่ว่าจะมีชีวิตหรือดองศพ นอกจากนี้เขายังริเริ่มที่จะเลี้ยงพะยูน กวาง และกุ้งก้ามกรามในหนองน้ำ
บางคนบอกว่าเกาะคิวบามีรูปร่างเหมือนจระเข้ แม้ว่าคุณจะต้องใช้จินตนาการขั้นสูงในการดู โรงเพาะฟักที่ตั้งอยู่บนเท้าที่มีพังผืดด้านใดด้านหนึ่ง—ไม่ว่าด้านหน้าหรือด้านหลังขึ้นอยู่กับว่าคุณเอียงศีรษะไปทางใด—อุทิศตนเพื่อการอนุรักษ์จระเข้คิวบามาตั้งแต่ปี 1974 ภารกิจตรงไปตรงมาตามทฤษฎี: ปกป้องจระเข้คิวบาสำหรับ อนาคตและเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ธรรมชาติของสายพันธุ์ที่ไม่ค่อยเข้าใจไปพร้อมกัน ขณะที่นักพันธุศาสตร์ Yoamel Milián-García แห่งมหาวิทยาลัยฮาวานาและคนอื่นๆ ล้วงลึกเข้าไปในความลับของเซลล์จระเข้ พวกเขากำลังเปิดเผยว่ายังมีอีกมากที่ต้องพิจารณาในการอนุรักษ์จระเข้ของคาสโตร
ในป่า จระเข้คิวบาซึ่งเป็นหนึ่งในจระเข้ที่หายากที่สุดในโลกนั้นพบได้เฉพาะในบึง Zapata Swamp ภายในพื้นที่น้ำจืดขนาด 300 ตารางกิโลเมตร ส่วนที่เค็มกว่าทอดยาวไปตามชายฝั่งคืออาณาเขตของจระเข้พื้นเมืองอื่นๆ ของคิวบา—จระเข้อเมริกันที่กระจายอยู่ทั่วไป ( Crocodylus acutus) นอกจากนี้ยังพบในพื้นที่ชายฝั่งทั่วคิวบาและหมู่เกาะแคริบเบียนอื่นๆ และบนแผ่นดินใหญ่ตั้งแต่เม็กซิโกและฟลอริดาตอนใต้ลงไปถึงตอนเหนือของเปรูและเวเนซุเอลา คิวบาโดดเด่นกว่าและล่าสัตว์ในระหว่างวัน มันมีจมูกที่แข็งกระด้าง ขึ้นชื่อเรื่องการกระโดด และมักจะเดินโดยให้ท้องสูงจากพื้น ชาวอเมริกันตัวใหญ่กว่า ซ่อนตัวเก่ง ค้นหาเหยื่อตอนกลางคืน มีแถบสีเข้มที่หลังและด้านข้าง มีจมูกแหลมยาวและมีสายรัดพิเศษที่นิ้วเท้าหลัง ความแตกต่างนั้นชัดเจนราวกับสีแดงจากสีน้ำเงิน แต่เมื่อ Milián-García วิเคราะห์พันธุกรรมของพวกมันเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขาก็ยืนยันสิ่งที่ผู้ดูแลสวนสัตว์และนักวิทยาศาสตร์สงสัยอยู่แล้ว นั่นคือสัตว์ทั้งสองชนิดผอมลงในแหล่งพันธุกรรมเดียวกัน
จระเข้ทั้งสองถูกกดดันจากการล่าอย่างเข้มข้นมานานหลายทศวรรษ ในอดีต นักล่ามักจะหาหนังสัตว์หรือฆ่าสัตว์ด้วยความหวาดกลัว ปัจจุบัน บรรดาผู้ลอบล่าสัตว์ต้องการเนื้อซึ่งถูกสับ ทอด และชุบอย่างผิดกฎหมายอย่างผิดกฎหมายที่ร้านอาหารเอกชน ส่วนใหญ่สำหรับนักท่องเที่ยวที่แสวงหาประโยชน์จากการทำอาหารที่คู่ควรกับโม้ ขณะที่จระเข้อเมริกันหนีนักล่าบนชายฝั่ง พวกมันดันลึกเข้าไปในหนองน้ำ ซึ่งพวกมันมีแนวโน้มที่จะคลุกคลีกับชาวคิวบา
งานวิจัยของ Milián-García แสดงให้เห็นว่าจระเข้ 1 ใน 2 ตัวในบึง Zapata อาจเป็นลูกผสม และเขาพบว่าร้อยละ 16 ของสัตว์ที่เพาะพันธุ์ในโรงกักขังเป็นลูกผสม ซึ่งน่าจะเป็นมรดกตกทอดของโรงเลี้ยงในยุคแรก ๆ ที่จระเข้อเมริกันถูกเลี้ยงรวมกัน และเจ้าหน้าที่ซึ่งเป็นอดีตพรานและคนในพื้นที่ที่ไม่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงสัตว์ t ปรับให้เข้ากับความเป็นไปได้ของการผสมพันธุ์
“ผู้คนรู้ว่ามันกำลังเกิดขึ้น แต่ไม่ใช่จำนวนที่สูงขนาดนั้น” Milián-García กล่าว ตอนนี้ถือว่าเป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดต่อจระเข้คิวบา ซึ่งมีประชากรในป่าประมาณ 3,000 ตัว โดยมีข้อผิดพลาดเล็กน้อย Milián-García กล่าว การวิจัยพิสูจน์ให้เห็นว่าจระเข้ไม่สามารถระบุตัวตนจากลักษณะภายนอกเพียงอย่างเดียวได้เสมอไป อย่างที่ผู้ดูแลคิดไว้ ลูกผสมบางตัวผ่านคิวบา บางตัวดูและทำตัวเป็นอเมริกัน
ขับเคลื่อนโดยอาณัติของพวกเขา เจ้าหน้าที่ศูนย์เพาะพันธุ์ได้ดึงลูกผสมออกจากคอลเลกชันและทำลายพวกมัน นั่นช่วยแก้ไขข้อกังวลในทันทีของพวกเขา แต่ในป่า ลูกผสมจำนวนมากกำลังฟักไข่ทุกปี คุกคามเชื้อสายของจระเข้คิวบาเมื่อวิวัฒนาการเผยออกมาตามเวลาจริง
